The xx recensie
// OOR \\

16 januari 2017

The xx – I See You

Blazers uit een synthesizer van Jamie xx heten ons jubelend welkom op I See You. Ze zetten de toon voor wat gaat volgen: veruit de meest dansbare plaat van The xx. Niet zo gek als je bedenkt dat Jamie zich de laatste jaren overal op aarde heeft uitgesloofd om het publiek te laten zweten op zijn voor een Grammy genomineerde solodebuut In Colour (Skrillex en Diplo gingen er met het beeldje vandoor). In dat publiek bevonden zich niet zelden Oliver Sim en Romy Madley Croft, Jamie’s handlangers in de populairste indieband ter wereld. Zijn succes was een openbaring voor hen: zo kan het dus ook! Er kwam meer tempo in de demo’s die de twee aan het maken waren voor de derde xx-plaat, maar Jamie wilde het na al het dancegeweld juist wat rustiger aan doen. Koppen werden bij elkaar gestoken en compromissen gesloten.

Het resultaat: meer beats, meer synths, meer samples. Een voller geluid kortom, alsof ze aan een afgewogen recept ingrediënten hebben toegevoegd die het gerecht net een beetje romiger en pittiger maken. Van de spanningsopbouw die nooit tot een echte explosie leidt in A Violent Noise tot de warme synths en zwoele ‘aaaahs’ in softrocker Replica getuigt I See You van een subtiele evolutie die The xx naar nieuwe hoogten doet stijgen. On Hold ontpopt zich door de stuwende beat-bascombinatie en Hall & Oates-sample tot het meest poppy nummer dat de band ooit maakte. Het onderwerp is, uiteraard, de liefde. Want dat is wat Oliver en Romy altijd al doen: liefdesliedjes schrijven. Ze gaan over dapper zijn (Brave For You), zelfs als dat betekent dat je soms een masker moet opzetten (Performance),maar ook over een verslavende relatie (Dangerous) en de behoefte aan genegenheid (Say Something Loving). Onzekerheid is nog steeds de grondhouding, maar er schemert meer en meer zelfvertrouwen door in de teksten. Het minimalistische Test Me lijkt een cynisch slotstuk te worden – ‘Just take it out on me / It’s easier than saying what you mean’ – maar wordt als zodanig ontmanteld door Romy’s ‘How could I walk the other way?’ I See You is de start van een nieuw xx-hoofdstuk, dat hoor je aan alles. Een warme deken voor de koude wintermaanden.