21 februari 2017

Ik xie je…

Kijk naar de hoes van I See You en je ziet… jezelf. Romy Madley Croft vertelt het verhaal achter het langverwachte derde album van The xx.

(Foto homepage: Laura Coulson)

Romy Madley Croft bewijst dat een goedlachs, verlegen meisje in een zwarte Trasher-trui ook prima frontvrouw van de populairste indieband ter wereld kan zijn. Aan de zijde van zanger/bassist Oliver Sim en producer/elektronicaman Jamie ‘xx’ Smith reist ze de wereld over om het publiek te betoveren met het eclectische I See You.

Welke invloed heeft het succes van Jamie’s soloalbum In Colour gehad op The xx?
‘We zijn losser geworden. Op het eerste album hielden we het simpel, omdat we alles live wilden kunnen spelen. Daardoor klonk de muziek ruimtelijk en minimalistisch. Op ons tweede album Coexist waren we te veel bezig met de vraag wat mensen leuk vonden aan ons. Dat maakte het proces claustrofobischer. Oliver en ik hebben allebei meegewerkt aan In Colour en veel van Jamie’s dj-sets gezien. Dat heeft invloed gehad op de demo’s die we aan het maken waren voor The xx toen hij op tour was. Het tempo ging omhoog. Toen Jamie thuis kwam, wilde hij het juist wat rustiger aan doen. We zijn ergens in het midden uitgekomen.’

Het album heet I See You en heeft een zilveren spiegelhoes. Waarom?
‘Ik legde mezelf heel veel druk op om eerst een albumtitel te bedenken. Dat was een worsteling, totdat ik naar I’ll Be Your Mirror van The Velvet Underground luisterde. Mijn vader draaide dat liedje altijd toen ik klein was. Het is prachtig en zegt alles wat ik wilde zeggen: hoe iemand waar je van houdt een spiegel kan zijn die je dingen laat zien die je zelf niet ziet, zowel goede als slechte. In dat nummer zit het zinnetje ‘I see you’. Ik probeerde het poëtischer te maken, maar kwam steeds weer bij die drie woorden uit.’

Hoe belangrijk zijn teksten voor jou?
‘Muziek luisteren is voor mij altijd een geweldige manier geweest om mijn gevoelens te begrijpen en troost te vinden in de gedachte dat andere mensen die gevoelens ook hebben. Toen ik zelf muziek ging maken, gebruikte ik mijn teksten als gereedschap om dingen uit mijn hoofd te krijgen. Bijna als therapie. Mijn favoriete band is Fleetwood Mac, vooral door de dromerigheid van Stevie Nicks en de eenvoud van Christine McVie. Ik hou van het idee dat je gecompliceerde emoties op een simpele manier kunt verwoorden. Dat is mijn doel.’

Even iets heel anders: Oliver heeft modellenwerk gedaan voor Dior Homme. Staan de designers voor jullie in de rij?
‘Oliver is een fantastisch model, ik zeker niet. We krijgen wel veel aanbiedingen en hebben al gesproken met Ann Demeulemeester en Dior Homme voor de aankomende tour. Vroeger droegen we altijd zwart en shopten we in vintagewinkels. Daarom is het des te toffer dat we nu hele mooie kleding kunnen dragen. Alhoewel: we hebben shoots gehad waarbij ze ons helemaal in het wit wilden steken, wat behoorlijk grappig was. In Parijs vroeg een styliste me zelfs een keer om een gigantische paarse trui bedekt met veren aan te trekken. Gelukkig zijn we goed geworden in nee zeggen.’