17 januari 2019

Balthazar – Fever

Jinte Deprez en Maarten Devoldere in een auto op zonvakantie. Fever, hun vierde langspeler onder Balthazar-vlag, klinkt zoals de videoclip bij het titelnummer oogt: ontspannen, nonchalant, een beetje baldadig. Na Thin Walls (2015) hadden de heren even nodig om van de band en elkaar bij te komen. Deprez maakte een magistraal album onder zijn alias J. Bernardt, bassist Simon Casier deed hetzelfde als Zimmerman en Devoldere leverde twee prachtplaten af met Warhaus. Godzijdank keerden ze heelhuids en met hun zelfvertrouwen intact terug naar het moederschip om nieuwe terreinen te verkennen. Want hoe overtuigend Devoldere in het subtiel swingende Changes ook ‘I’m not the man for changes’ zingt, er is wel degelijk veel veranderd. Om te beginnen echoën de soloprojecten luid en duidelijk door op Fever. Het onderkoeld zwoele Whatchu Doin’ had in gepolijstere vorm op Deprez’ Running Days kunnen staan, Phone Number draagt een nadrukkelijk Warhaus-stempel met dat ploppende basgeluid en die rokerige Leonard Cohen-stem. Balthazar beheerst de kunst om zowel sexy en verleidelijk als afstandelijk en gevaarlijk te klinken. De ene keer in de vorm van een halfslachtig goedmaakliedje (I’m Never Gonna Let You Down Again), de andere keer door onverwacht op de Oosterse toer te gaan (Roller Coaster). De band laat ruimte voor zowel melancholie als onbezorgde speelsheid – met Wrong Vibration als de ultieme synthese tussen beide – en durft de grenzen van hun herkenbare geluid op te rekken; kleine kans dat de beat die Grapefruit voortstuwt en de sax die afsluiter You’re So Real zijn sensuele randje geeft eerdere albums hadden gehaald. Met Fever onder de arm gaat Balthazar ons een aangenaam warm voorjaar en bloedhete zomer bezorgen.