6 juni 2017

Rik Annema hangt met Skrillex en schrijft hits voor Zuid-Koreaanse boybands

De Amsterdamse songwriter Rik Annema heeft twee bizarre jaren achter de rug. Hij maakte samen met zijn vaste schrijfpartner Cimo Fränkel een wereldhit samen met Kris Kross Amsterdam (Sex), werkte met Skrillex in Seoul, en hielp boyband NCT 127 naar nummer één in Zuid Korea, waarbij die groep ook in de World Music-charts van Billboard belandde.

Misschien ken je Rik nog wel als zanger en gitarist van de indierockband A Silent Express, toen hij nog droomde van een leven als rockster. De band kwam ver (Will I Be Around was in 2010 de meest gedraaide single op 3FM), maar de echte doorbraak bleef uit. Rik verlegde zijn focus. “De dancewereld zat tweeënhalf jaar geleden in een overgangsfase, die guys hadden ineens echte liedjes nodig. Toen dacht ik: daar zit de ruimte, let’s go”, vertelt hij mij terwijl we wat dronken in een Amsterdams café.

Hij had al snel door dat Nederland een te kleine markt was. “Tenzij je zoals John Ewbank alle hits voor Marco Borsato schrijft, dan kan het wel. Wij worden hier eigenlijk gedwongen om de grens over te gaan, anders lukt het niet.” Zijn respect voor jongens als Afrojack is groot; zij hebben de deuren wagenwijd opengezet. Nederlanders worden ineens heel serieus genomen in de internationale muziekwereld. Zeker als je zoals Rik co-writer bent van Sex, een liedje met bijna vierhonderd miljoen streams op Spotify.

Noisey: Hebben Cimo en jij jullie status aan Sex te danken?
Rik: Ja, aan Sex én aan het feit dat we een hele lange stroom van internationale releases op alle grote labels op onze naam hebben staan. We hebben ook succesvolle onafhankelijke producties gedaan, maar met een groot label werkt alles op internationaal niveau toch wat beter qua promotie en radio. Ik krijg heel vaak de vraag: vind je die commerciële muziek nou echt leuk? Maar ik ben altijd verslaafd geweest aan pure popmuziek. Het is gewoon mijn ding. In mijn wereld maken mensen die shit. Het is ónze shit. Dat wordt vaak niet echt begrepen.

Ben jij loonslaaf of word je hier rijk van?
De publisher, in mijn geval BMG, heeft een derde van het copyright en ik de rest. Voor die derde financieren ze mij. Een publisher kijkt natuurlijk naar wat er nog binnenkomt en ze kennen de waarde van hun schrijvers als geen ander. Als je hits schrijft kun je goed geld verdienen en hoef je steeds minder dingen te doen die je niet wil doen.

Heb je dan dingen gedaan die je liever niet had gedaan?
Anderhalf jaar geleden had ik een kleine deal met BMG en moest ik op een gegeven moment alles doen: Nederlandse liedjes, schlagers en dat soort shit. Cimo werd gemanaged door Rik Haayen, waarmee we toen een nieuwe structuur hebben gebouwd. De meeste schrijvers schrijven een liedje en pitchen dat bij een artiest. Wij doen heel veel dingen in opdracht en spreken gewoon een schrijftarief en productietarief af. Maar daar verliezen we niet het copyright mee. Soms wagen we een gok. Dit jaar komt er een plaat met Skrillex uit. We lieten hem een liedje horen dat we geschreven hadden, hij vond het cool en heeft het geproduceerd waar we bij waren.

Lees verder op Noisey.